26 maja bieżącego roku weszła w życie nowelizacja ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zmiany w regulacjach mają duży wpływ na osoby i podmioty pomnażające swój kapitał poprzez odsprzedaż przekształconego gruntu rolnego. Na starych zasadach status działki z rolnej na budowlaną można będzie zmienić tylko w przypadku ziemi o klasie bonitacyjnej od IV do VI. W przypadku wszystkich gruntów klas I-III wymagane jest uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz zgoda ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
Nowelizacja ustawy wnosi zmiany do zyskującej na popularności praktyki inwestowania w grunty rolne. Do tej pory modyfikacja przeznaczenia gruntów o klasach I-III o powierzchni większej niż pół hektara, wymagała uchwalenia lub zmiany przez gminę planu miejscowego, po uprzednio uzyskanej zgodzie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Zgodnie z nowymi zasadami, pozwolenie wymagane jest niezależnie od tego, jaką powierzchnię posiadają grunty.
Wprowadzenie nowelizacji w życie postawi podmioty oferujące możliwość inwestowania w grunty rolne przed trudnym zadaniem. Wynika to z faktu, że bardzo trudno jest znaleźć ziemię kwalifikującą się do którejś z niższych klas, spełniającą jednocześnie najistotniejsze kryteria, niezbędne w kontekście powodzenia tego typu inwestycji. Aby grunt mógł przynieść atrakcyjny zysk z inwestycji, powinien charakteryzować się przede wszystkim dobrą lokalizacją, poza tym właśnie brakiem miejscowego planu zagospodarowania, możliwością podłączenia mediów, a także dostępem do lokalnej drogi – informuje Monika Raczkowska, Managing Director Briland. Z drugiej strony, nowelizacja jest dla nas ogromną szansą, ponieważ jako podmiot zorientowany stricte na tego typu inwestycje, w ramach programu Briland z wyprzedzeniem zbudowaliśmy swój portfel gruntów, którego 90% to właśnie ziemia klasy IV i niższej – konkluduje Monika Raczkowska.
Zmienia się prawo w zakresie przekształcania gruntów
Reply
zwajcarska waluta będzie coraz mocniejsza. Frank szwajcarski jest skazany na umocnienie w perspektywie przynajmniej 10 lat – pisze dziś „Puls Biznesu”. Twierdzi tak także Peter Brezinschek, główny ekonomista Raiffeisen Bank. Przewiduje on, że na początku 2023 r. cena euro wyrażona we frankach wyniesie 1,1 CHF (obecnie to 1,21 CHF). Co prawda złoty do euro prawdopodobnie też się w tym czasie umocni, ale nie na tyle by zrekompensowało to efekt zwyżki franka do innych walut. Radzi polskim kredytobiorcom jak najszybszą spłatę pożyczki. – W perspektywie przynajmniej dziesięciu lat frank szwajcarski skazany jest na umocnienie, twierdzi Peter Brezinschek. W czasie ostatnich kryzysowych lat frank szwajcarski dwukrotnie gwałtownie się umocnił – najpierw na przełomie lat 2008/2009, potem latem 2011 r. Przez te dwie fale cena helweckiej waluty wzrosła z 2 do 3,4 zł, wpędzając setki tysięcy polskich kredytobiorców w poważne kłopoty.
Sytuacja na rynku wina wybitnie sprzyja zakupom inwestycyjnym. Ceny wielu bardzo dobrze ocenianych trunków znajdują się na przystępnych poziomach, a popyt ze strony konsumentów systematycznie wzrasta. Od końca 2008 r. do połowy 2011 r. na rynku wina mieliśmy do czynienia z ciągłymi wzrostami cen. W tym okresie indeks Liv-ex 100, który odzwierciedla ogólną kondycję całego rynku, wzrósł o ponad 75 proc. (z początkowych 208 punktów w grudniu 2008 r. do ponad 364 punktów w czerwcu 2011 r.) W tym samym czasie poszczególne wina, takie jak Pavillon Rouge 2005, Beychevelle 2006 zdrożały o prawie 200%, a Carruades de Lafite 2007 o ponad 500%. Po tak długim okresie wzrostów doszło na tym rynku do korekty, która miała swój początek w lipcu 2011 r. Jej pierwszy etap trwał do grudnia 2011 r., a drugi od marca do lipca 2012 r. W jej efekcie indeks Liv-ex 100 stracił względem szczytu ok. 30 proc. Od lipca 2012 r. wszystkie indeksy Liv-ex znajdują się w trendzie bocznym. Oczywiście w tym okresie ceny poszczególnych win się zmieniały. W ciągu ostatnich trzech miesięcy zaobserwować można było na przykład wzrosty na trunkach pochodzących z Prawego Brzegu Bordeaux czy włoskiej Toskanii. Dobrze performowały również wina z rocznika 2010, jak Angelus czy Pontet Canet. Spadki natomiast towarzyszyły przeważnie drugim winom najlepszych posiadłości, takim jak Carruades de Lafite 2006 czy Petit Mouton 2006. Jednak cały czas rynek w omawianym okresie charakteryzował się niewielką liczbą transakcji. Z analogiczną sytuacją mieliśmy już do czynienia w przeszłości, m.in. w okresie między korektą z roku 2008 i falą wzrostów z lat 2009 – 2011. Zwiastunem polepszenia sytuacji rynkowej może być zmiana stosunku liczby transakcji do ofert sprzedaży na giełdzie Liv-ex w Londynie. Wskaźnik odzwierciedlający zachodzącą między nimi relację wzrósł z 0,2 do 0,5. – Rynek jest mocny, gdy liczba transakcji przekracza połowę liczby ofert, ponieważ zawsze jest na nim wiele życzeniowych (zbyt wysoko wycenionych) ofert sprzedaży wystawionych przez właścicieli. Taki był również jego poziom po drugim kwartale 2009 r., kiedy na rynku zaobserwować można było znaczne wzrosty cen – twierdzi William Beck z Wine Asset Managers, firmy zarządzającej funduszami Fine Wine Fund i Fine Wine Investment Fund. Na rynku wina dało się również zaobserwować skutki ożywienia w chińskiej gospodarce. W listopadzie PMI (wskaźnik nastrojów w przedsiębiorstwach produkcyjnych) Chin, pierwszy raz od października 2011 r., przekroczył granicę 50 p., co oznacza, że aktywność w przemyśle rośnie. – Azjatycki popyt znacznie wzrósł w ciągu ostatnich trzech miesięcy. W tym czasie dokonaliśmy licznych transakcji w dobrych cenach i myślę, że możemy liczyć na popyt z tej strony w ciągu najbliższych 12-24 miesięcy – mówi Kate Janecek z Justerini & Brooks, jednego z najstarszych brokerów winnych, działającego nieprzerwanie od połowy XVIII w. Takie informacje to również dobry znak przed przypadającym na luty chińskim Nowym Rokiem, podczas którego zwyczajowo rośnie popyt na bordoskie wina ze strony azjatyckich konsumentów. – W ciągu ostatnich 18 miesięcy przeżywaliśmy trudne chwile na rynku wina. Negatywny wpływ na ceny miała słaba sytuacja gospodarcza w Europie i na świecie, która wymusiła ich obniżkę. Wydaje się jednak, że korekta dobiegła końca, a ceny zaczęły powoli wzrastać – dodaje Henry Matson z firmy brokerskiej Farr Vintners.
Faller Pharma Packaging Poland oraz Rena Łódź uzyskały zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w Łódzkiej W sumie firmy zainwestują 33,7 mln złotych na terenie łódzkiej SSE. Inwestycja spółki Faller polegać będzie na uruchomieniu zakładu produkującego opakowania dla farmacji oraz świadczącego szeroko pojęte usługi opakowaniowe, komisjonowanie oraz magazynowanie opakowań. W związku z nową inwestycją spółka zamierza ponieść na terenie ŁSSE wydatki inwestycyjne w wysokości co najmniej 20,8 mln zł (do końca 2015 r.) oraz zatrudnić co najmniej 35 pracowników (do końca 2014 r.). Z kolei spółka Rena wybuduje nową halę, w której prowadzona będzie działalność polegająca na produkcji i montażu podzespołów z tworzyw sztucznych, przeznaczonych do produkcji maszyn wykorzystywanych w różnych gałęziach przemysłu, między innymi w fotowoltaice. W związku z nową inwestycją Spółka zamierza zainwestować co najmniej 12,9 mln zł (do 31 sierpnia 2013 roku) oraz zatrudnić co najmniej 10 nowych pracowników i utrzymać zatrudnienie na poziomie 148 pracowników do końca 2018 roku. W 2012 roku inwestorzy w Łódzkiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej zadeklarowali jak dotąd nakłady inwestycyjne na poziomie 534,2 mln zł oraz utworzenie 1035 miejsc pracy (499 nowych i utrzymanie dotychczasowych 536). Przez ponad 15 lat istnienia ŁSSE wydano 215 zezwoleń oraz przeprowadzono inwestycje o łącznej wartości ponad 9,6 mld zł, dzięki którym przedsiębiorcy utworzyli blisko 26 tysięcy miejsc pracy.
Stale pogarszająca się sytuacja gospodarcza skłoniła banki do jeszcze bardziej zaostrzenia polityki kredytowej. Tak wynika z kwartalnego badania Narodowego Banku Polskiego (NBP), które opublikowano w poniedziałek w komunikacie. Jak podał Narodowy Bank Polski, „w zakresie kredytów dla przedsiębiorstw w III kwartale 2012 r. nastąpiło zaostrzenie polityki kredytowej, zwłaszcza wobec małych i średnich firm”. „Zaostrzono wszystkie warunki, na jakich udzielane były kredyty, przede wszystkim w zakresie wysokości marż oraz wymaganych zabezpieczeń” – wyjaśnił bank centralny w komunikacie. Poinformował też, że banki zmianę polityki kredytowej tłumaczyły podwyższonym ryzykiem związanym z sytuacją gospodarczą w przyszłości. „Jednocześnie ankietowane banki nie odnotowały istotnych zmian popytu na kredyty ze strony przedsiębiorstw” – zaznaczono.
Wielki szwajcarski bank UBS zapowiedział dzisiaj redukcję swego personelu o aż piętnaście procent do 2015 r., co oznacza zwolnienia blisko dziesięciu tysięcy ludzi w pięćdziesięciu siedmiu krajach. W trzecim kwartale bieżącego roku UBS zanotował stratę wysokości ponad 2,17 miliarda franków szwajcarskich netto. Największe cięcia dotkną część inwestycyjną banku. UBS był jednym z banków najciężej dotkniętych przez kryzys finansowy i w 2008 roku musiał się zwrócić o ratunek do rządu szwajcarskiego. Plany cięć i restrukturyzacji USB przeciekły już do mediów kilka dni temu. W sobotę „Financial Times” pisał, że instrumenty stałego oprocentowania, będące obecnie elementem najważniejszego działu inwestycyjnego USB, zostaną z niego wyodrębnione „w dużym zakresie”. Dział inwestycji będzie przez to uszczuplony i docelowo obejmie obrót akcjami, operacje walutowe i doradztwo. Operacje nieuznane przez bank za podstawowe będą więc stopniowo tracić na znaczeniu i z czasem zostaną całkiem wygaszone. „Posunięcia te ilustrują, w jaki sposób banki w różnych krajach świata usiłują dostosować się do radykalnie zmienionego otoczenia rynkowego i regulacji, które zaszkodziły ich przychodom zwiększając potrzeby kapitałowe niektórych operacji oraz filii” – zaznaczył „FT”. We wrześniu ubiegłego roku bankiem wstrząsnął duży skandal, gdy okazało się, że makler Kweku Adoboli nielegalnymi transakcjami naraził UBS na stratę wysokości ok. 2,3 miliarda USD. Pochodzący z Ghany Kweku Adoboli był szefem działu ETF (Exchange Traded Funds) w departamencie obrotu akcjami europejskich spółek UBS. ETF to fundusze inwestycyjne, odwzorowujące indeksy giełdowe. Ich tytuły uczestnictwa są notowane na giełdzie. Krótkookresowe duże wahania kursów mogą mieć wpływ na wycenę ETF. Te stosunkowo nowe instrumenty obrotu budziły zastrzeżenia władz nadzoru bankowego ze względu na ich nieprzejrzystość i skomplikowanie. Inwestorzy bardzo pozytywnie zareagowali na zapowiedź restrukturyzacji UBS. Akcje tego banku wzrosły we wtorek rano na giełdzie w Zurychu o ok. 6 proc.
Nie każdy kredyt w euro jest lepszy od tego w złotówkach. Wszystko zależy od przecież od marży. Zadłużanie się w euro ma sens, jeśli marża banku nie przekracza 2,5 proc. Czy zadłużanie się na mieszkanie w dzisiejszej kryzysowej sytuacji w gospodarce jest rozsądne i bezpieczne? Przecież kredytobiorca zwykle bierze na siebie zobowiązanie aż do emerytury.
Sejm uchwalił wczoraj ustawę o unikaniu podwójnego opodatkowania z Kanadą i Luksemburgiem. Z punktu widzenia Ministerstwa Finansów umowy te, mają usunąć szkodliwą konkurencję podatkową dla naszego kraju. Za przygotowaną przez resort finansów ustawą „o ratyfikacji Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z Protokołem, podpisanych w Ottawie dnia 14 maja 2012 r.” głosowało aż 428 posłów, tylko jeden wstrzymał się od głosu. W uzasadnieniu do ustawy napisano, że obowiązującą polsko-kanadyjską umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarto 4 maja 1987 r. Nowa umowa zastąpi starą konwencję z 1987 r.
uż ponad dwa i pół roku trwają prace nad ustawą o odwróconej hipotece. Niestety, niewiele wskazuje na to, by miały się szybko zakończyć, bo projektu ustawy jak nie było, tak nie ma. Prywatne firmy, tzw. fundusze hipoteczne już dawno wyprzedziły działania legislatorów i na własną rękę wprowadziły w życie rozwiązanie alternatywne. Zamiast odwróconej hipoteki oferują „dożywotnią rentę hipoteczną”, która ma z oryginałem trochę wspólnego, ale tak naprawdę jest rozwiązaniem zupełnie innym, aktualnie opierającym się na zapisach kodeksu cywilnego. Ustawodawca chce upiec dwie pieczenie na jednym ogniu i do przygotowywanej ustawy dołączyć także rentę dożywotnią. To jednak spowalnia prace. Mimo wspólnego założenia – chodzi o uwolnienie kapitału zamrożonego w nieruchomości i umożliwienie starszej osobie skorzystania z niego – odwrócony kredyt hipoteczny i rentę dożywotnią więcej dzieli niż łączy. Najważniejsza różnica polega na chwili przeniesienia prawa własności do nieruchomości. Z założeń do ustawy o odwróconej hipotece wynika, że prawo własności zostanie przeniesione dopiero po śmierci beneficjenta. W przypadku dożywotniej renty, nieruchomość od razu przechodzi na własność firmy oferującej tego typu usługę i to właśnie ten zapis w umowach budzi najwięcej kontrowersji. Projekt założeń do ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym przewiduje też zabezpieczenie interesów potencjalnych spadkobierców osoby, która na odwróconą hipotekę się zdecyduje. Mają oni mieć pierwszeństwo w potencjalnym przejęciu nieruchomości po śmierci dotychczasowego właściciela. W przypadku przeniesienia prawa własności do nieruchomości w zamian za rentę dożywotnią, nieruchomość należy do funduszu już od momentu podpisania umowy, choć istnieje możliwość jej wykupu za życia klienta.
Kredyt na zakup nieruchomości inwestycyjnej to często zobowiązanie nawet na kilkadziesiąt lat. Decydując się na konkretną ofertę, warto porównać całkowite koszty kredytu. W wielu przypadkach trzeba będzie oddać nawet dwa razy tyle, ile pożyczył bank.
Aż sześćdziesiąt procent ankietowanych przez TNS Polska odróżnia parabank od banku a dwanaście procent pytanych uważa, że odzyska wpłacone do parabanku pieniądze, gdyby taka instytucja zbankrutowała. Po bardzo głośnej aferze Amber Gold oraz cały czas trwających skutków tego oszustwa, 60 proc. Polaków potrafi poprawnie odróżnić opis parabanku od opisu banku, a tylko 7 proc. zgadza się z tym, że parabank to taki sam bank, jak każdy inny. Jednak te 60 proc. wcale nie musi być uznane jako wysoki odsetek. Można bowiem powiedzieć, że 40 proc. badanych nie wie, co to jest parabank lub ‚wie’ błędnie i to w sytuacji, gdy miało do wyboru dwie możliwości odpowiedzi. TNS Polska podczas badania zapytał też Polaków, czy zdają sobie sprawę, że pieniądze wpłacone do parabanku nie są gwarantowane. W przypadku banków gwarancje takie, do 100 tys. euro, daje Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Całe szczęście 67 proc. badanych wie, że gdyby włożyło do parabanku 50 tys. zł, a parabank by upadł, to nikt im tych pieniędzy nie zwróci. Tylko albo aż 12 proc. sądzi, że specjalny fundusz stworzony przez parabanki lub państwo zwrócą im te pieniądze. W badaniu ze znajomości wiedzy o bankach i parabankach pod uwagę wzięto też wykształcenie. Tylko 22 proc. ludzi z wykształceniem podstawowym wie, że wkłady w bankach gwarantowane są przez same banki, choć i wśród ludzi z wykształceniem wyższym odsetek ten jest umiarkowanie wysoki i wynosi 60 proc. Z ankiety wynika także, że 12 proc. pytanych pożyczyło pieniądze w parabankach. Natomiast 8 proc. ogółu respondentów poszło do parabanku, dlatego że bank by im nie pożyczył, bo nie mają stałej pracy, odpowiednio wysokich dochodów lub nie spłacili w banku pożyczek.
Jak wynika z danych Biura Informacji Kredytowej, liczba aktywnych kart kredytowych systematycznie maleje od 2009 r. Tylko w czerwcu bieżącego roku ich udział spadł o 1,4 pkt proc. wobec czerwca ubiegłego roku do 6,6 mln sztuk. Rekordzista ma aż 32 rachunki z sumą limitów na kartach wynoszącą 904 tys. zł. „W ciągu pięciu miesięcy, między grudniem a końcem maja 2012 r., liczba czynnych rachunków kartowych zmalała o 285 tys., w tym liczba rachunków aktywnych zmniejszyła się o 184 tys.” – napisano w środowym komunikacie BIK. Eksperci podali, że w 2010 r. i w pierwszej połowie 2011 r. liczba czynnych rachunków kartowych spadała bardzo powoli, średnio o 35 tys. miesięcznie a w końcówce roku 2011 spadki znacznie przyspieszyły. Obecny trend nie jest jednak wynikiem zamykania przez banki nieaktywnych kart. Spadek ilości czynnych i aktywnych rachunków wynika tylko i wyłącznie z mniejszej liczby nowych umów na karty.
Właśnie jesteśmy świadkami ogromnego popłochu wśród firm parabankowych. Większość z tych, które figurują na liście ostrzeżeń KNF, już nie funkcjonuje albo po prostu nie przyjmuje pieniędzy. Czy to już koniec problemu? Niekoniecznie. Od kilku dni Amber Gold, najsłynniejszy polski parabank, oficjalnie jest już bankrutem. Na ostateczny bilans tego wielkiego przekrętu jest jeszcze za wcześnie, bo do gdańskiej prokuratury jeszcze przez trzy miesiące będą mogli zgłaszać się poszkodowani. Obecnie jest ich ponad 7,2 tys., zaś wartość ich roszczeń wynosi astronomiczne 354 mln zł. Tyle że Amber Gold to tylko czubek góry lodowej. W Polsce jeszcze do niedawna działało przynajmniej kilkadziesiąt firm przyjmujących od ludzi pieniądze, korzystając z ich naiwności i nieświadomości oraz z obietnicą zysków kilka razy większych niż w bankach.
W mBanku i MultiBanku dotychczas tylko stali klienci mogli brać kredyty, korzystając z tzw. kanału zdalnego. Teraz pożyczkę online może wziąć również klient, który nie ma tam konta i nigdy nie był ich klientem. O planach otwarcia się z pożyczkami na zewnętrznych klientów bank wspominał już od kilku miesięcy. Nowa procedura właśnie została wdrożona i już można z niej korzystać. Pożyczkę gotówkową lub kartę kredytową mogą teraz dostać osoby, które nie mają konta w tych bankach. Przypominamy, że mBank i MultiBank to detaliczne marki należące do BRE Banku. W takiej sytuacji w MultiBanku otwierany jest specjalny rachunek techniczny, a w mBanku standardowe eKonto, które w momencie spłaty pożyczki lub wygaśnięcia ważności karty kredytowej po prostu można zamknąć co jest całkowicie bezpłatne. Jest jeszcze jeden, trzeci produkt objęty procedurą online – limit w koncie osobistym. Jednak w tym przypadku klient musi zdecydować się na otwarcie standardowego konta. Jak taki kredyt można zaciągnąć? Trzeba wypełnić specjalny wniosek znajdujący się na stronie internetowej. We wniosku wpisuje się między innymi kwotę kredytu oraz numer rachunku w innym banku potrzebny do weryfikacji danych kredytobiorcy oraz akceptacji umowy. Następnie kredytobiorca musi zrobić przelew z banku, w którym posiada rachunek. Kwota jaką powinien wysłać to tylko 1 zł. W ten właśnie sposób bank weryfikuje tożsamość klienta. Jednocześnie wysłanie złotówki oznacza akceptację warunków umowy kredytowej, czyli zastępuje to podpis na papierowej umowie. Jeśli dane na zleceniu zgadzają się z informacjami podanymi we wniosku, kredyt jest uruchamiany.
zy pracując na umowę śmieciową można liczyć na wysoki kredyt hipoteczny? Okazuje się, że banki wolą klientów z etatami. Najpewniejszą i najbezpieczniejszą formą zatrudnienia jest po prostu umowa o pracę. W ocenie banków, osoby, które uzyskują dochody na podstawie umowy o pracę są najbardziej pewną grupą kredytobiorców. Głównym powodem jest to, że umowa o pracę jest postrzegana, jako gwarancja długoterminowego zatrudnienia. A to dla banku oznacza terminowe i bezproblemowe regulowanie rat zaciągniętego kredytu. Kiedyś banki udzielając kredytów hipotecznych wymagały zatrudnienia na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony, jednak już od lat ich podejście jest zdecydowanie bardziej liberalne i umowy o pracę czasowe również dają szansę na kredyt.
ak jest z unią bankowa? Z unią bankową jest tak, że diabeł tkwi w szczegółach -tak właśnie prof. Witold Orłowski skomentował zapowiedź ministra finansów, że Polska nie przystąpi do unii bankowej w obecnej formule. Taką decyzję popiera inny ekonomista Robert Gwiazdowski. Minister finansów Jacek Rostowski, wczoraj wziął udział w nieformalnym spotkaniu szefów finansów krajów UE na Cyprze, i oświadczył, że Polska nie przystąpi do unii bankowej w jej obecnie formie zaproponowanej przez Komisję Europejską. – Nie możemy przystąpić do czegoś, w czym nie mamy głosu, a w czym bylibyśmy poddani decyzjom tej instytucji. To zupełnie odpada – powiedział minister. „Wszystko zależy od tego, co jest proponowane; rozumiem, że minister Rostowski dowiedział się jak wygląda obecnie propozycja w sprawie unii bankowej i dlatego powiedział, że w tym kształcie jest to niemożliwe do przyjęcia” – ocenił Orłowski.
Młodzi ludzie już dawno nie mieli tak utrudnionego startu w dorosłość. Niestety stanowią oni największą grupę bezrobotnych. Mimo, że mają bardzo duże aspiracje i kończą studia wyższe nie mogą odnaleźć się na rynku pracy. Coraz później się usamodzielniają i długo tkwią na „garnuszku” rodziców. Według ekspertów Związku Firm Doradztwa Finansowego (ZFDF) potrzebne jest nowe narzędzie, które umożliwi młodym ludziom zaciągnięcie kredytu hipotecznego i zakup własnego „M”.
aca się średni czas rozpatrywania przez banki wniosków o pieniądze na mieszkanie. Jeszcze w styczniu, klienci musieli czekać około 40 dni na rozpatrzenie złożonego wniosku o kredyt mieszkaniowy. Z każdym miesiącem sytuacja się poprawiała i tak w czerwcu klienci podpisujący umowy kredytowe musieli czekać na analizę wniosku i finalizację umowy średnio 34 dni.
czenia dostają setki osób z kredytami we frankach. Banki tłumaczą się że to surowe podejście wymusza na nich Komisja Nadzoru Finansowego. Elżbieta Anders z PKO BP przyznaje, że bank proponuje „frankowym” klientom, których kredyt przekroczył 130% wartości nieruchomości dodatkowe zabezpieczenie ich kredytu.
uje “Dziennik Polski”Kraków aż do 2032 roku będzie spłacać kredyty zaciągnięte m.in. na budowę dwóch stadionów. Miasto ma do spłacenia aż 2,05 mld zł długu. Tylko w tym roku rata kredytu wyniesie 454 mln zł (przy budżecie w wysokości ok. 3,5 mld zł). W następnych latach wysokość rat będzie stopniowo maleć. W przyszłym roku miasto spłaci 353 mln zł, w 2014 r. – 284 mln zł. Ogromny dług Krakowa to efekt inwestycji ostatnich lat. Stadion Wisły kosztował 540 mln zł, Cracovii 138 mln zł, przebudowa ronda Ofiar Katynia 125 mln zł.
gierski przyjął zmiany gwarantujące niezależność Narodowego Banku Węgier. Dzięki temu, spełniono warunki, od których Komisja Europejska i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) uzależniały przyznanie Węgrom kredytu w wysokości 15 mld euro. Deputowani zatwierdzili praktycznie jednogłośnie wszystkie poprawki rządu uzgodnione z Europejskim Bankiem Centralnym i MFW.