„Rada Miejska w Pyrzycach podjęła uchwałę m.in. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, a także wysokości opłat za parkowanie pojazdów w tej strefie. Jako podstawę dla decyzji wskazała przepis art. 13b ust. 3 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach. Stanowi on, iż rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na nich, może ustalić strefę płatnego parkowania. Opisywany akt prawa miejscowego skierowany do wojewody w celu zbadania legalności został jednak zakwestionowany. W ocenie organu nadzoru niezgodny z obowiązującym prawem był par. 3 ust. 2 mówiący, iż opłaty za parkowanie pojazdów o masie ponad 3,5 tony ustala się jako iloczyn zajętych przez nie miejsc i stawek opłat. Wicewojewoda, który badał przedmiotową sprawę, wskazał, że w ślad za art. 13 ust. 1 pkt 1 u.d.p. korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. Ich wysokość może być uzależniona od miejsca, w którym użytkownik pozostawia pojazd. Jednakże żaden przepis nie mówi, że tę opłatę można uzależniać od wielkości pojazdu. „W świetle powyższych regulacji stwierdzić należy, że par. 3 ust. 2 uchwały, w którym Rada Miejska w Pyrzycach wprowadziła odmienne (zwiększone) stawki opłat za parkowanie pojazdów samochodowych ponad 3,5 tony, a zatem zróżnicowała je w zależności od gabarytów pojazdów, w sposób istotny narusza obowiązujące prawo” – podkreślał w rozstrzygnięciu Ryszard Mićko, wicewojewoda zachodniopomorski.”

Źródło: Gazeta Prawna