Banki centralne na całym świecie od ponad dekady sukcesywnie zwiększają swoje zasoby złota, jednak w ostatnich dwóch latach ich apetyt na królewski kruszec znacznie wzrósł i nie zanosi się na zmianę tego trendu. A jednym z globalnych liderów, jeśli chodzi o zakupy tego metalu, jest Narodowy Bank Polski.

W minionym tygodniu kurs złota wahał się w przedziale 20 dolarów amerykańskich za uncję – w poniedziałek 19 lutego cena królewskiego kruszcu oscylowała wokół 2018 USD/oz, a w piątek 23 lutego wynosiła około 2038 USD/oz.

– Stabilną sytuację mieliśmy również w złotówce – na początku zeszłego tygodnia obserwowaliśmy wzrosty, ale ostatecznie na przestrzeni ostatnich 7 dni cena zmieniła się niewiele, kończąc tydzień w okolicy 8100 zł za uncję – wyjaśnia Michał Tekliński, ekspert rynku złota, Goldsaver.pl.

Banki centralne wciąż mają apetyt na złoto

Wstrząsy inflacyjne na całym świecie, nasilające się ryzyko geopolityczne, agresywne podwyżki stóp procentowych na rozwiniętych rynkach – to wszystko sprawia, że inwestorzy, zarówno indywidualni, jak i instytucjonalni coraz chętniej kierują swój wzrok w stronę złota, którego atrakcyjność i udział w portfelach inwestycyjnych rośnie.

Podobnie rzecz się ma w przypadku banków centralnych, które od dłuższego czasu są jednymi z głównych graczy na światowym rynku złota, stale zwiększając udział królewskiego kruszcu w swoich rezerwach walutowych. Ich apetyt nasilił się szczególnie w ostatnich dwóch latach – zarówno w 2022 roku, jak i 2023 globalne zakupy tego metalu rosły o ponad 1000 ton.

Jak zauważyli ostatnio analitycy surowcowi banku ANZ (Australia and New Zealand Banking Group) w ciągu ostatnich dwóch lat udział zakupów złota przez banki centralne w światowym popycie na kruszec potroił się. Z kolei według rocznego raportu Światowej Rady Złota, zakupy złota banków centralnych w 2023 roku przekroczyły 23% globalnego popytu na ten metal.

– Sukcesywnie pojawiające się nowe dane jasno wskazują, że banki w ciągu ostatnich dwóch lat kupowały rekordowe ilości złota. I to one przede wszystkim “konsumowały” złoto inwestycyjne, w zdecydowanie większym stopniu niż w latach poprzednich. Jeszcze do niedawna szacowano, że ich zakupy opiewały na około 10% rocznego wydobycia, a w ciągu ostatnich dwóch lat ten wskaźnik wzrósł do 25-30% – tłumaczy ekspert Goldsaver.pl

I najprawdopodobniej na tym nie koniec, bo według analityków apetyt banków centralnych w nadchodzących latach nie spadnie.

– Do 2030 roku bardzo wiele banków z tzw. krajów rozwijających się będzie chciało osiągnąć poziom około 10% swoich rezerw, zgromadzonych w kruszcu. A to oznacza, że banki centralne przez najbliższe 6 lat będą kupowały naprawdę sporo, pozostając jednym z głównych graczy, a ich zakupy mocno wpłyną na cenę kruszcu. Wszystko zatem wskazuje na to, że przed złotem coraz ciekawszy czas – dodaje Michał Tekliński.

Więcej od NBP kupują tylko Chińczycy

Jak niedawno ogłosił prezes NBP, Polska będzie kontynuować politykę zwiększania rezerw złota. Tylko w ubiegłym roku Narodowy Bank Polski wzbogacił swoje zasoby o 130 ton kruszcu. To – zgodnie z danymi Światowej Rady Złota – plasuje nasz kraj na drugim miejscu na świecie, jeśli chodzi o skalę zakupów tego metalu. Wyprzedzają nas tylko Chiny – Państwo Środka wzbogaciło swoje rezerwy w 2023 roku o blisko 225 ton.

Na koniec 2023 roku oficjalne rezerwy złota w naszym kraju wynosiły 358,7 ton, a ich wycena opiewała na 23,5 mld dolarów. Z kolei ogólna wartość polskich aktywów rezerwowych na koniec stycznia 2024 roku to blisko 190 mld dolarów. Oznacza to, że udział złota w rezerwach dewizowych szacunkowo wynosi aktualnie około 12,4%. Dla porównania – w 2021 roku było to zaledwie 8%.

Prof. Adam Glapiński zapowiada, że docelowo złoto ma stanowić aż 20% oficjalnych aktywów rezerwowych naszego kraju. Te 20% kruszcu w rezerwach to – jak podkreśla szef NBP – wskaźnik charakterystyczny dla krajów najbardziej bogatych, bezpiecznych i wiarygodnych w obrocie międzynarodowym. Aby osiągnąć ten cel, Polska musiałaby dokupić jeszcze około 220 ton złota, zakładając aktualny stan rezerw i obecną cenę złota.

Polska z największymi zasobami srebra na świecie

Z kolei według najnowszych danych United States Geological Survey, Polska została liderem światowych zasobów srebra, wyprzedzając Chiny, Australię i Peru. Jak wynika z zestawienia, posiadamy – wedle stanu na styczeń 2024 roku – 170 tysięcy ton srebra, wartych ponad 500 mld złotych.

– Polska nie jest ani największym producentem, bo tu wyprzedzają nas Meksyk, Chiny i Peru, ani eksporterem, ale według tego raportu jesteśmy największym dysponentem złóż srebra. To całkiem ciekawy wynik, biorąc pod uwagę, że KGHM był znany przez wiele lat przede wszystkim jako największy producent miedzi. Srebro jest wydobywane razem z miedzią i to tworzy ten fantastyczny rezultat – komentuje Michał Tekliński.

Warty zauważenia jest ponad dwukrotny wzrost polskich zasobów srebra na przestrzeni minionego roku. Wedle analogicznego raportu U.S. Geological Survey ze stycznia 2023 roku, rezerwy tego metalu, będące w posiadaniu naszego kraju, wynosiły 65 tys. ton. A to oznacza, że na przestrzeni roku zwiększyły się one o 105 tysięcy ton.

Autor: Michał Tekliński – Ekspert rynku złota z liczącym już ponad dekadę doświadczeniem w branży. W Goldenmark pełnił funkcję dyrektora ds. rynków międzynarodowych. Zwiedził świat i zobaczył wszystko (łącznie z legendarnymi dywanami jubilerów, z których wytapia się drobinki złota). W Goldsaverze pełni funkcję głównego analityka oraz filaru zespołu eksperckiego. Prywatnie wytrawny obserwator polityki, geopolityki i gospodarki.

Zaskakujące dane o inflacji w USA spowodowały drastyczny spadek kursu złota w minionym tygodniu. – Na wykresie ceny kruszcu widać jeden, wielki “wodospad” – komentuje ekspert rynku, który prognozuje także, co może wpływać na notowania złota w najbliższych miesiącach.

W ubiegłym tygodniu na rynku złota działo się sporo. Szczególnie, jeśli chodzi o cenę królewskiego kruszcu wyrażoną w dolarze amerykańskim.

– Dane dotyczące inflacji w Stanach Zjednoczonych zaskoczyły rynki finansowe. Złoto zanurkowało pierwszy raz tak nisko od przeszło dwóch miesięcy, to znaczy przebiło barierę wsparcia na poziomie 2000 dolarów za uncję. Zatem spadek był drastyczny  – wyjaśnia Michał Tekliński, ekspert rynku złota, Goldsaver.pl.

Obniżki stóp jednak nie będzie?

Inflacja konsumencka (CPI) w USA w styczniu obniżyła się do poziomu 3,1% r/r (w grudniu 2023 roku wyniosła 3,4%), co było jednak wyższym wynikiem niż zakładał rynkowy konsensus. Ekonomiści prognozowali bowiem spadek do poziomu 2,9%.

– Stawia to pod znakiem zapytania plany Rezerwy Federalnej dotyczące obniżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. Na dzisiaj rynki szacują, że tej obniżki w najbliższym czasie jednak nie będzie. Prawie 90% analityków wskazuje, że w marcu stopy pozostaną bez zmian, bo FED cały czas będzie chciał skutecznie walczyć z inflacją – tłumaczy Tekliński.

Pod koniec tygodnia cena złota wróciła jednak do poziomu ponad 2 tysięcy dolarów za uncję. Jak podkreśla ekspert Goldsaver.pl. okazało się bowiem, że dane dotyczące sprzedaży detalicznej w Stanach Zjednoczonych nie są tak dobre, jak rynki oczekiwały, a to z kolei wpłynęło korzystnie na kurs królewskiego kruszcu.

Trump nie przestaje szokować

Na zachowanie złota w tym roku i to, ile będzie kosztował amerykański dolar, mocno wpływać mogą bieżące doniesienia z USA. Stany Zjednoczone przede wszystkim coraz silniej żyją kampanią prezydencką. W ostatnim tygodniu, nie tylko amerykańską opinią publiczną, ale przede wszystkim Europą, wstrząsnęła wypowiedź Donalda Trumpa.

– Trump zapowiedział, że jeśli państwa zrzeszone w NATO nie będą dotrzymywały swoich zobowiązań w zakresie przeznaczenia odpowiednich środków finansowych na wzmocnienie militarne, to on – działając w imieniu USA – nie będzie ich chronił w przypadku ewentualnego ataku przez Rosję, a wręcz może “zachęcać” Rosjan do ataku na te kraje – komentuje Michał Tekliński.

Amerykański rząd, Biały Dom i prezydent Biden od razu te informacje zdementowali zapewniając, że Stany Zjednoczone zawsze będą wywiązywać się ze zobowiązań i wspomagać swoich sprzymierzeńców. Niemniej jednak nie pozostanie to bez wpływu na to, jak rynki będą reagować na perspektywę powrotu Donalda Trumpa na fotel prezydenta USA.

Rosja wystrzeli broń nuklearną w kosmos?

Wpływ na cenę złota może mieć również tajna informacja, która wypłynęła z amerykańskiego Kongresu, dotycząca potencjalnie dużego zagrożenia ze strony rosyjskiej.

– Szybko okazało się jednak, że nie chodzi o bezpośrednie i natychmiastowe zagrożenie, ale o to, że Rosja rozbudowuje swoją technologię dotyczącą umieszczenia na orbicie broni, być może broni nuklearnej, która miałaby za zadanie nie atakować, ale wpływać na to, w jaki sposób systemy satelitarne Stanów Zjednoczonych wspomagają operacje militarne – tłumaczy ekspert Goldsaver.pl

Jak podkreśla Michał Tekliński – choć nie jest to szczególnie wielkie zagrożenie, trzeba jednak liczyć się z tym, że Rosja tego typu technologie rozwija i starać się temu przeciwdziałać. Dla Polski, jako członka NATO, to z kolei jasny sygnał, że w najbliższych latach wyścig zbrojeń będzie również i nam towarzyszył.

Inflacja w Polsce zmierza do celu

Trzecia informacja z ubiegłego tygodnia, ważna dla portfeli Polaków, dotyczy styczniowego odczytu inflacji w naszym kraju. Wedle wstępnych danych GUS, wyniosła 3,9%, podczas gdy w grudniu zeszłego roku było to 6,2%.

– Inflacja cały czas spada, a ten spadek jest wyższy niż przewidywania analityków, bo rynki zakładały, że będzie to delikatnie, ale jednak powyżej 4%. Zbliża nas to do prognozy, wedle której w marcu dotkniemy celu inflacyjnego, czyli 2,5% wzrostu inflacji w skali rok do roku. A to oznacza z kolei, że NBP może wziąć pod uwagę ewentualną obniżkę stóp procentowych. Wiele wskazuje jednak na to, że tak niski wynik inflacji może być incydentalny i dotyczyć tylko jednego miesiąca. A to nie jest wystarczający powód do tego, żeby stopy obniżać – zaznacza Michał Tekliński.

W związku z tym należy się raczej spodziewać, że stopy procentowe w Polsce, a co za tym idzie koszt kredytów, szybko nie spadną.

– To oczywiście wpływa na siłę złotówki i w ten sposób przekłada się bezpośrednio na cenę złota. Warto zatem uważnie śledzić komunikaty i ruchy Rady Polityki Pieniężnej, bo przed rządem polskim szereg ważnych decyzji, dotyczących m.in. VAT-u na żywność, a także ochrony cen energii. A to od nich zależy, czy wysoka inflacja do nas powróci – konkluduje ekspert Goldsaver.pl

Autor: Michał Tekliński – Ekspert rynku złota z liczącym już ponad dekadę doświadczeniem w branży. W Goldenmark pełnił funkcję dyrektora ds. rynków międzynarodowych. Zwiedził świat i zobaczył wszystko (łącznie z legendarnymi dywanami jubilerów, z których wytapia się drobinki złota). W Goldsaverze pełni funkcję głównego analityka oraz filaru zespołu eksperckiego. Prywatnie wytrawny obserwator polityki, geopolityki i gospodarki.

Rosja, jeden z największych producentów złota na świecie, wykorzystuje swoje zasoby do pozyskiwania waluty obcej i obchodzenia w ten sposób nałożonych na ten kraj sankcji. Wedle najnowszych ustaleń, w ramach procederu “gotówka za złoto”, z Rosji do Turcji i Zjednoczonych Emiratów Arabskich trafił kruszec o wartości 725 mln dolarów.

Rynek metali szlachetnych obiegły w ostatnim czasie informacje o tym, w jaki sposób Rosja robi użytek ze swoich pokaźnych zasobów złota, gdy zewsząd obarczona jest różnego typu sankcjami, nałożonymi po agresji na Ukrainę.

– Amerykańska firma Sayari, zajmująca się wywiadem gospodarczym, opublikowała raport pokazujący, jak Rosja wykorzystuje złoto, aby pozyskiwać obce waluty, które są jej potrzebne do handlu, czyli dolary i euro. Okazuje, że Rosjanie kupują walutę za kruszec od Turcji, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a także Hongkongu, obchodząc w ten sposób sankcje i uzyskując jakąkolwiek płynność finansową. Według raportu, Rosja w zeszłym roku w ten sposób wyeksportowała złoto o wartości przeszło 700 mln dolarów – wyjaśnia Michał Tekliński, ekspert rynku złota, Goldsaver.pl.

Gotówka za złoto

Z raportu Sayari wynika, że Rosja dzięki procederowi wymiany złota na gotówkę poprzez kraje jak ZEA czy Turcja, prawdopodobnie nie wypadnie zupełnie ze światowego rynku finansowego. Wcześniej – na skutek nałożonych sankcji – jej dostęp do zachodniej waluty został zablokowany, Rosja miała też problem ze znalezieniem rynków chętnych na przyjęcie jej złota. Królewski kruszec pierwotnie był drugim najcenniejszym towarem eksportowym tego kraju, a Rosja – szóstym co do wielkości eksporterem złota na świecie.

Jak wyliczają autorzy opracowania, ponad 82 mln dolarów zostało wysłanych z podmiotów w Turcji i Dubaju do rosyjskich banków Lanta Bank i Vitabank. Dokumentacja handlowa wskazuje, że te dwie instytucje finansowe otrzymały w I kwartale 2023 roku łącznie 21 dostaw różnych walut obcych od czterech partnerów handlowych. Przede wszystkim były to dolary amerykańskie i euro, a także, w mniejszych ilościach, dirhamy Zjednoczonych Emiratów Arabskich i chińskie renminbi.

– W tym samym czasie, w którym do Rosji trafiły te pieniądze, w przeciwnym kierunku, do tych samych podmiotów, powędrowało rosyjskie złoto o wartości około 725 mln dolarów. Ten proceder, jak podkreślają w raporcie przedstawiciele Sayari, dostarcza bezpośrednich dowodów na nieustającą zdolność Rosji do pozyskiwania walut obcych poprzez eksport złota – dodaje Michał Tekliński.

Wedle danych na koniec czwartego kwartału 2023 roku, rosyjskie rezerwy złota wynoszą ponad 2 332,74 ton, a roczne wydobycie kruszcu przez Rosję to około 330 ton. Plasuje to ten kraj na drugim miejscu wśród największych producentów złota na świecie.

Nowe złoża w Jakucji i w Czechach

W ostatnim czasie rosyjska spółka Alrosa, specjalizująca się w wydobyciu diamentów, ogłosiła odkrycie złóż złota w Jakucji, w dwóch obszarach podziemnych: Borosku-Unguochtach i Ułachan-Chaptasynnach.

– Szukając diamentów, znaleziono złoto. Jeszcze nie wiadomo, ile dokładnie, ale według pierwszych szacunków, kruszcu blisko powierzchni ziemi jest niewiele, bo zaledwie około jednej tony. Natomiast bardzo prawdopodobne, że wchodząc w głąb, tego złota będzie dużo więcej. Na razie Alrosa nie podaje dokładnych danych na ten temat. Wszystko wskazuje jednak na to, że w najbliższej przyszłości te złoża będą eksploatowane. Wydobycie może ruszyć już w 2025 roku – zaznacza ekspert Goldsaver.pl

Mówiąc o nowych złożach, warto wspomnieć też, że w Czechach, w regionie Szumawa, słynącym historycznie z tego, że było tam sporo złota, wedle najnowszych analiz jest dostępne złoże, zawierające ponad 120 ton czystego kruszcu.

– Podobno trzy firmy po cichu próbują uzyskać koncesję na wydobycie kruszcu, czemu sprzeciwiają się mieszkańcy, którzy nie chcą, by na terenie ich pięknego i chętnie odwiedzanego przez turystów regionu rozpoczęło się wydobycie na potężną skalę. 120 ton to naprawdę bardzo duże złoża. Zobaczymy zatem, czy lokalne władze będą w stanie oprzeć się pokusie wydobycia tego drogocennego kruszcu ze złotonośnych terenów – dodaje Michał Tekliński.

Autor: Michał Tekliński – Ekspert rynku złota z liczącym już ponad dekadę doświadczeniem w branży. W Goldenmark pełnił funkcję dyrektora ds. rynków międzynarodowych. Zwiedził świat i zobaczył wszystko (łącznie z legendarnymi dywanami jubilerów, z których wytapia się drobinki złota). W Goldsaverze pełni funkcję głównego analityka oraz filaru zespołu eksperckiego. Prywatnie wytrawny obserwator polityki, geopolityki i gospodarki.

Gdzie jest polskie złoto inwestycyjne i jaką cenę kruszcu prognozuje JP Morgan? Skarbiec NBP, Bank Anglii, a od 2023 roku także nowojorski Bank Rezerwy Federalnej – w tych trzech miejscach Narodowy Bank Polski przechowuje złoto, którego rezerwy to już blisko 360 ton. Z kolei amerykański JP Morgan prognozuje, że na koniec 2024 roku cena królewskiego kruszcu może osiągnąć nawet 2300 dolarów za uncję.

W minionym tygodniu, w przeciwieństwie do poprzedniego, złoto zachowywało się dość stabilnie – wahania kursu nie przekraczały 10 dolarów, a cena konsolidowała się w przedziale 2020-2030 USD za uncję.

Kiedy FED obniży stopy?

Rynek z kolei spoglądał w kierunku Stanów Zjednoczonych, w oczekiwaniu na nowe dane dotyczące wzrostu amerykańskiej gospodarki w ostatnim kwartale 2023 roku.

– Wall Street zakładało, że ten wzrost powinien wynieść około 2 procent. Pierwszy odczyt, podany przez amerykańskie Biuro Analiz Ekonomicznych, wyniósł 3,3 proc., czyli dużo więcej niż wstępna wycena rynkowa. Co prawda w tym tygodniu nie wpłynęło to bezpośrednio na cenę złota, natomiast z całą pewnością będzie miało wpływ na decyzję FED-u o ewentualnej obniżce stóp procentowych – wskazuje Michał Tekliński, ekspert rynku złota Goldsaver.pl

Pewne jest, że nie dojdzie do niej w styczniu. Wcześniej pod uwagę brano scenariusz pierwszej tegorocznej obniżki w marcu, natomiast obecnie – wedle CME FedWatch Tool – szanse na to wynoszą nieco ponad 50 procent, a na utrzymanie ich na obecnym poziomie – 48,5%. Z kolei prawdopodobieństwo obniżki w maju o 25 punktów bazowych to już 48,9%. Nieco mniej, bo 39,5% wynosi szansa na obniżkę o 50 punktów bazowych, a prawdopodobieństwo tego, że stopy pozostaną bez zmian to tylko 10,8 procent.

– Ostateczna decyzja amerykańskiej Rezerwy Federalnej z pewnością mocno odbije się na rynku złota. Obniżenie stóp procentowych powinno oczywiście pozytywnie wpłynąć na cenę królewskiego kruszcu, ale zanosi się na to, że ta perspektywa może nieco odsunąć się w czasie. Nie zmienia to jednak faktu, że FED w tym roku z pewnością stopy procentowe będzie obniżał, więc w dalszym horyzoncie czasowym zadziała to na korzyść kursu złota wyrażonego w amerykańskim dolarze – wyjaśnia Michał Tekliński.

JP Morgan stawia na rekord, a NBP zdradza, gdzie trzyma złoto

Swoje prognozy odnośnie ceny kruszcu opublikował w minionym tygodniu JP Morgan, czyli jeden z największych banków inwestycyjnych świata.

– JP Morgan rzeczywiście zakłada, że polityka FED-u, który obawiając się recesji będzie obniżał stopy procentowe, przełoży się na kurs złota. Jednak zdaniem amerykańskich bankierów na cenę kruszcu, zwłaszcza w drugiej połowie roku, wpłyną najprawdopodobniej głównie napięcia geopolityczne na całym świecie – nie tylko w Ukrainie, ale i na Bliskim Wschodzie, a także pokaźne zakupy złota przez banki centralne – mówi ekspert Goldsaver.pl

Jak prognozują amerykański bankierzy, kurs złota na koniec 2024 roku może wynosić nawet 2300 USD/oz, czyli znacznie więcej niż na koniec ubiegłego roku. Wszystko wskazuje zatem na to, że kruszec kolejny raz pobije historyczny rekord, jeśli chodzi o cenę za jedną uncję. W ubiegłym tygodniu dowiedzieliśmy się także, gdzie tak naprawdę znajduje się złoto, które kupił Narodowy Bank Polski.

– Znajduje się ono w trzech miejscach. Trochę w skarbcu w Polsce, trochę w Wielkiej Brytanii, ale o tym wiedzieliśmy już wcześniej, bo kilka lat temu NBP ściągał część naszych rezerw złota właśnie z londyńskiego Banku Anglii, gdzie kiedyś składowane były całe polskie zasoby. Ale ostatnie nasze zakupy, dokonane przede wszystkim w zeszłym roku, znajdują się w USA, a konkretnie w siedzibie amerykańskiej Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku – wylicza Michał Tekliński.

Jak w ostatnim raporcie poinformował Narodowy Bank Polski, do końca grudnia 2023 roku miał on w swoim posiadaniu przeszło 11,53 miliona uncji złota (czyli ponad 358 ton), których wartość wynosiła niemal 93,6 miliarda złotych. Oznacza to, że w ciągu ubiegłego roku NBP zwiększył swoje rezerwy złota o 4,18 mln uncji (około 130 ton), a wartość posiadanych przez bank rezerw wzrosła o prawie 35 mld złotych.

– Obecnie rezerwy złota, wynoszące niespełna 360 ton kruszcu i warte 23,8 mld USD, stanowią 12,3 procent wszystkich oficjalnych aktywów rezerwowych będących w posiadaniu Narodowego Banku Polskiego, o łącznej wartości blisko 194 mld dolarów. NBP deklaruje, że dąży do poziomu 20 procent, ale nie zamierza się z tym specjalnie śpieszyć – dodaje Michał Tekliński.

Jak informuje Narodowy Bank Polski, rezerwy złota gromadzone są w sztabach spełniających międzynarodowe standardy czystości London Good Delivery. Każda ze sztab ma zbliżoną masę (około 12,5 kg), zawiera co najmniej 99,5% czystego złota, w widocznym miejscu zaznaczona jest jej próba, oznakowanie rafinera i rok produkcji. Każda ze sztab NBP jest także jednoznacznie identyfikowalna.

Autor: Michał Tekliński, ekspert rynku złota Goldsaver.pl

Jednouncjowa sztabka, Australijski Kangur, a może inna moneta z tzw. wielkiej szóstki? Eksperci rynku złota wytypowali produkty, które w 2023 roku cieszyły się największą popularnością wśród Polaków.

Znawcy branży metali szlachetnych nie mają wątpliwości: bestsellerem 2023 roku w Polsce bezapelacyjnie była jednouncjowa sztabka złota. To zdecydowanie najpopularniejszy produkt na rodzimym rynku już od wielu lat, a na jego popularność wpływa kilka czynników.

– Po pierwsze sztabka o wadze 1 uncji ma bardzo korzystną cenę w przeliczeniu na 1 gram, korzystniejszą niż przy mniejszych sztabkach. Po drugie, łatwo sprawdzić jej aktualną wartość, spoglądając na wykres, który jest kwotowany właśnie dla 1 uncji. A po trzecie, bez problemu można ją kupić i równie bezproblemowo sprzedać – wyjaśnia Michał Tekliński, ekspert rynku złota, Goldsaver.pl.

Nie tylko jedna uncja

Na rynku złota dużą popularnością cieszą się także sztabki o wadze mniejszej niż 1 uncja, mimo że cena złota w przeliczeniu na 1 gram jest nieco mniej korzystna niż przy popularnej “jednouncjówce”.

– Małe sztabki świetnie sprawdzają się jako prezenty. Gdy ktoś chce komuś sprezentować sztabkę złota, niekoniecznie będzie to od razu 1 uncja. W zależności od okazji i zasobności portfela, na prezent kupowane są sztabki 1-, 2-, 5- oraz 10-gramowe – mówi Marta Dębska, ekspertka rynku złota, Goldsaver.pl.

To także bardzo dobre rozwiązanie dla tych, którzy chcą uzyskać dużą podzielność złota.

– Dla większości inwestorów uncja to wygodny sposób przechowywania majątku. Istnieje jednak pewna grupa nabywców, która preferuje posiadanie swojego złota w mniejszych sztabkach. Sztabki o niższej wadze są też bardziej dostępne dla szerokiej rzeszy klientów. Sztabka ważąca 1 gram kosztuje bowiem tylko nieco ponad 300 zł – dodaje Dębska.

Nie zapominajmy o monetach

Mówiąc o bestsellerach na rynku złota, nie można zapomnieć także o monetach, takich jak choćby Australijski Kangur. To od wielu lat najchętniej wybierana przez polskich klientów złota moneta.

–  Zresztą cieszy się ona wielką popularnością nie tylko w naszym kraju, ale w zasadzie na całym świecie. Do tzw. wielkiej szóstki, czyli najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych monet w skali globalnej należą także: Krugerrand, Liść Klonowy, Wiedeńscy Filharmonicy, Amerykański Orzeł i Britannia – wylicza Michał Tekliński.

Monety te dostępne są także w mniejszych wersjach: 1/2, 1/4 czy 1/10 uncji. Jednak, podobnie jak w przypadku sztabek, cena złota w mniejszym produkcie jest nieco mniej korzystna. Większość kupowanych złotych monet to te o wadze pełnej uncji, czyli 31,1 gramów.

Rewolucja na polskim rynku złota

W 2023 roku głośnym echem na polskim rynku złota odbiła się także premiera sklepu internetowego Goldsaver.pl. To innowacyjne w naszym kraju rozwiązanie, które pozwala na zakup 1 uncji królewskiego kruszcu “po kawałku”, samodzielnie decydując o wysokości i częstotliwości zakupów, a następnie odebranie jej w fizycznej postaci.

– To opcja szczególnie atrakcyjna dla tych, którzy chcieliby kupować sztabki o wadze 1 uncji, a nie mogą sobie pozwolić na wydanie jednorazowo kwoty odpowiadającej jej wartości, czyli aktualnie ponad 8 tys. złotych. Przy okazji, Goldsaver rozwiewa jeden z najpopularniejszych mitów, jakoby złoto było tylko dla bogaczy – podkreśla Marta Dębska.

Sklep internetowy Goldsaver.pl wystartował w kwietniu 2023 roku i w ciągu kilku miesięcy zyskał pokaźną rzeszę klientów. W grudniu ubiegłego roku liczba zarejestrowanych użytkowników Goldsavera przekroczyła 30 tys. użytkowników.

Źródło: Goldsaver.pl.

Tylko od 4 do 8 proc. osób, które podejmują postanowienia noworoczne, kończy je z sukcesem. Z drugiej strony – przełom roku to dobry czas, by przyjrzeć się swoim finansom i zastanowić, jak zadbać o oszczędności w kolejnych 12 miesiącach. Eksperci radzą, by postawić na ambitne, ale jednocześnie osiągalne cele i wybierać rozwiązania, które pomagają w regularnym odkładaniu nadwyżek budżetowych.

2023 – przede wszystkim ze względu na inflację i wysokie stopy procentowe – nie był łatwym rokiem dla naszych finansów. Jak wynika z raportu Intrum „European Consumer Payment Report 2023”, 64 proc. konsumentów przyznaje, że po opłaceniu najbardziej pilnych rachunków, w portfelu zostaje im mniej gotówki niż rok temu, a ponad 1/3 konsumentów, że pożycza pieniądze, by opłacić rachunki. Co więcej, 42 proc. ankietowanych jest przekonanych, że ich sytuacja finansowa nie ulegnie poprawie w ciągu najbliższych 12 miesięcy.

Chcąc zmienić ten stan rzeczy, wiele osób podejmuje postanowienia noworoczne, które mają pozwolić na zaoszczędzenie „kilku groszy”. Takie postanowienia, by nie zostały porzucone po kilku tygodniach, przede wszystkim powinny być istotne i ambitne, ale jednocześnie osiągalne. Muszą też być konkretne, mierzalne i określone w czasie. Warto też drogę do osiągnięcia konkretnego celu podzielić na mniejsze etapy i zastanowić się nad tym, co jest potrzebne do osiągnięcia danego etapu, a także jakie możemy napotkać przeszkody.

– Wśród typowych noworocznych postanowień związanych z finansami, bardzo często pojawia się pozbycie się długów lub ich unikanie, kontrolowanie wydatków czy zwiększenie dochodów, zarówno przez zmianę pracy, jak i przez zwiększenie swoich kwalifikacji – mówi Marta Dębska, ekspertka rynku złota, Goldsaver.pl. – Z drugiej strony mamy też postanowienia dotyczące budowy poduszki finansowej lub rozpoczęcia regularnego inwestowania czy oszczędzania.

Jak zadbać o swoje finanse w nowym roku?

Regularne oszczędzanie realizować można na wiele sposobów, np. odkładając do symbolicznej skarbonki, a później wpłacając większe kwoty na lokaty bankowej.

– Lokaty uchodzą za jedną z bezpieczniejszych form lokowania pieniędzy. Ryzyko jest tu bardzo niskie, ponieważ sam produkt jest bardzo prosty – my pożyczamy bankowi pieniądze, a bank deklaruje nam określone oprocentowanie w określonym czasie. Nad wszystkim czuwa Komisja Nadzoru Finansowego i Bankowy Fundusz Gwarancyjny, który gwarantuje wypłatę 100 proc. depozytów o wartości do 100 tys. euro w przypadku bankructwa banku – wyjaśnia Michał Tekliński, ekspert rynku złota, Goldsaver.pl.

Nadwyżki finansowe można inwestować także w obligacje Skarbu Państwa, które przypominają nieco lokaty bankowe. Z tą różnicą, że pieniądze pożyczamy państwu, nie bankowi. W Polsce dostępne są obligacje stałoprocentowe, zmiennoprocentowe, a także indeksowane inflacją, a więc ich stopa zwrotu będzie uwzględniać inflację – nawet, jeśli ta wzrośnie. Można także skorzystać z rozwiązań typu IKE, IKZE, a teraz także OIPE, choć te rozwiązania determinują cel – będą to oszczędności przeznaczone na emeryturę.

– Dla osób chcących oszczędzać na emeryturę, IKE, IKZE czy OIPE to świetne rozwiązania – szczególnie z uwagi na ulgi podatkowe. Dobrym rozwiązaniem z punktu widzenia podatkowego, ale także większej elastyczności – gdyż zebrane w ten sposób oszczędności można przeznaczyć na dowolny cel – może być złoto, które od tysiącleci jest nośnikiem wartości, a dziś szczególnie chętnie używane jest jako sposób ochrony oszczędności przed inflacją – zaznacza Marta Dębska.

Jak wygodnie oszczędzać w złocie?

Złoto można kupić w formie fizycznej – sztabek i monet. Ale można w nie zainwestować również na inne sposoby, np. poprzez fundusze ETF oparte o ten kruszec czy fundusze akcji spółek wydobywczych. Złoto fizyczne można teraz kupić także za pomocą sklepu internetowego Goldsaver.pl. W Goldsaverze uncję kupujesz „po kawałku”, bez wydawania jednorazowo większej kwoty. A po uzbieraniu 31,1 g, odbierasz fizyczną sztabkę złota.

– To bardzo wygodne rozwiązanie, które świetnie sprawdza się jako sposób na regularne oszczędzanie. Tym, co w szczególności może wspierać postanowienia noworoczne jest fakt, że w Goldsaverze można ustawić sobie zlecenie stałe. Wówczas automatycznie każdego miesiąca kupujemy złoto, uśredniamy sobie cenę zakupu, a dodatkowo, za zlecenie stałe otrzymujemy 0,5% rabatu – tłumaczy Marta Dębska.

Oszczędzanie w ten sposób to zatem postanowienie istotne i ambitne, ale jednocześnie realne – każdy może oszczędzać w swoim tempie, bez deklarowania częstotliwości zakupów czy kwot (minimalny zakup to 50 złotych). To także mierzalny cel – w każdej chwili możemy sprawdzić, ile złota udało nam się już zgromadzić. A na końcu odbieramy swoją fizyczną sztabkę, którą możemy spieniężyć w dowolnym momencie, przeznaczając pieniądze na dowolny cel.

Źródło: Goldsaver.pl.

Cena uncji złota w minionym tygodniu kontynuowała cykl wzrostowy, wykonując we wtorek spory skok z okolicy 2 015 USD do 2 040 USD, gdzie pozostawała do końca tygodnia. W polskim złotym cena kruszcu przekroczyła już poziom 8 100 PLN za uncję.

Cena złota znajduje się obecnie na najwyższych poziomach w tym roku, ale także jest bliska historycznych maksimów z 2020 roku i – zgodnie z przewidywaniami – ma szansę te historyczne maksima przebić jeszcze w tym roku.

Wśród głównych przyczyn takiego stanu rzeczy wymienia się słabnącego dolara amerykańskiego i niższą rentowność obligacji skarbowych USA, do czego przyczynia się amerykański bank centralny, który prawdopodobnie właśnie zakończył cykl podwyżek stóp procentowych.

Historycznie popyt na złoto, szczególnie w formie biżuterii – ta jednak stanowi ok. połowy całego popytu na złoto – w okresie świąt i końca roku, a potem także chińskiego nowego roku, znacząco wzrasta.

Kolejnym istotnym czynnikiem umacniającym złoto jest utrzymujący się, wysoki popyt na złoto ze strony banków centralnych. W trzecim kwartale banki centralne zakupiły 337,1 tony złota. To mniej niż w analogicznym okresie ubiegłego roku, jednak pierwsza połowa roku była pod tym względem mocniejsza niż pierwsza połowa 2022.

FED prawdopodobnie zakończył cykl podwyżek

Zarówno publikowany dwa tygodnie temu protokół z listopadowego posiedzenia FED, jak i wypowiedzi medialne poszczególnych urzędników dają mocny sygnał do tego, by przypuszczać, że cykl podwyżek stóp procentowych dobiegł końca. I choć wciąż mocna pozostaje narracja o konieczności pozostawienia stóp wyżej na dłużej, a także o trzymaniu ręki na pulsie i obserwowaniu rozwoju wydarzeń, jest pewne, że od początku roku rynek będzie już wyceniał prawdopodobieństwo nie podwyżki, a obniżki stóp procentowych.

Taką obniżkę możemy zobaczyć już w pierwszym kwartale. Dla złota będzie to dobra wiadomość, chociażby ze względu na spadek atrakcyjności aktywów opartych o  procentowanie.

Bliski Wschód

Rozpoczęte w piątek 24 listopada zawieszenie broni połączone z wymianą 50 izraelskich zakładników na 150 palestyńskich skazańców, jeszcze w czwartek wieczorem zdawało się mieć szansę na przedłużenie. Przedstawiciele Kataru, który obok Egiptu i USA uczestniczył jako pośrednik w rozmowach pokojowych, wyrażali duży optymizm w tym względzie.

W piątek rano z terytorium Strefy Gazy wystrzelona została rakieta w kierunku Izraela. Pocisk został przechwycony przez system obrony antyrakietowej. W związku z powyższym strona izraelska zdecydowała się nie przedłużać zwieszenia broni. Wznowione zostały ostrzały Strefy Gazy.

Inflacja w Polsce w dół, ale z mniejszą dynamiką

Wstępny, szybki szacunek GUS dotyczący inflacji w listopadzie pokazał, że mamy kolejny, dziewiąty miesiąc spadku, jednak dynamika dezinflacji znacząco spadła. W listopadzie ceny rosły w tempie 6,5 proc. w skali roku. W październiku było to 6,6 proc. Co więcej, względem poprzedniego miesiąca ceny wzrosły o 0,7 proc. Jest też wielce prawdopodobne, że dynamika dezinflacji nie będzie już tak duża jak dotychczas, a ceny będą rosły wolniej, ale dłużej.

Autor: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.

Jak wynika z raportu Światowej Rady Złota w Europie w minionym kwartale tego roku zanotowano najniższy poziom zakupów złota inwestycyjnego od 2008r. To efekt z jednej strony wciąż wysokiej inflacji, a z drugiej strony podnoszenia przez banki średniego poziomu oprocentowania lokat oraz produktów oszczędnościowych, szczególnie na początku tego roku. W Europie Środkowo- Wschodniej spadek w zakresie sprzedaży złota inwestycyjnego wyniósł prawie 40%. Mennica Skarbowa, największy w Polsce dealer złota inwestycyjnego, również zanotowała spadek sprzedaży produktów z tego kruszcu porównywalny do tego obserwowanego w tej części Europy. Zarząd spółki patrzy jednak optymistycznie na kolejne kwartały w zakresie generowanej sprzedaży i rentowności.

Zgodnie z analizami Światowej Rady Złota wyraźny wzrost w zakresie sprzedaży produktów inwestycyjnych ze złota zanotowano jedynie w Chinach, Turcji oraz Indiach. Inwestycje w sztabki i monety inwestycyjne w Indiach osiągnęły 55 ton – najwyższy poziom w trzecim kwartale od 2015 roku. Popyt na sztabki i monety w Turcji już teraz przekroczył poprzedni całoroczny rekord ustanowiony w 2020 roku. Utrzymał się na bardzo wysokim poziomie w III kwartale i wyniósł 30 ton, 40% powyżej pięcioletniej średniej. W Chinach kwartalny popyt na złote sztabki i monety był na poziomie 82 ton, najwyższym od 1 kwartału 2021 roku. Ekonomiczna i geopolityczna niepewność, a także rozczarowująca zyskowność innych aktywów, spowodowały wzrost popytu o 16% rok do roku .

Natomiast w Europie zanotowano najniższy poziom sprzedaży produktów inwestycyjnych z tego kruszcu od 2008 r. To efekt wciąż wysokiej inflacji i podnoszenia przez banki średniego poziomu oprocentowania lokat oraz produktów oszczędnościowych, a także konieczności spłacania przez kredytobiorców wyższych rat kredytów hipotecznych. Najwyższy spadek zanotowały Niemcy, bo aż 73% w porównaniu do roku ubiegłego. Mniejszy popyt za złoto widoczny jest również w Polsce. Mennica Skarbowa to jedna z dwóch spółek handlujących złotym kruszcem, które publikują kwartalne wyniki finansowe.

„Zanotowaliśmy podobny spadek sprzedaży jak inne podmioty na rynku europejskim, po znakomitym roku 2022 i 2021. Wtedy sytuacja związana z Covidem oraz rozpoczęciem wojny na Ukrainie wygenerowała ogromny wzrost sprzedaży i w efekcie rekordy sprzedaży złota na polskim rynku. Teraz Polacy kupują mniej produktów z tego kruszcu, bo mieliśmy wysoko oprocentowane produkty oszczędnościowe w bankach, wysokie raty kredytów hipotecznych, a także wzrost cen wielu produktów czy usług. Świadomi dekoniunktury na naszym rynku poświęciliśmy ten czas na wzmocnienie spółki. Uruchomiliśmy nowy sklep online, rozpoczęliśmy sprzedaż złota i srebra na różnych platformach w tym w Empiku i na Allegro oraz zainwestowaliśmy duże środki w kampanie marketingowe wspierane przez naszego ambasadora, czyli znanego sędziego piłkarskiego Szymona Marciniaka. W moim odczuciu, mimo strat i spadku sprzedaży zanotowanych także w trzecim kwartale tego roku, wzmocniliśmy naszą kondycję oraz pozycję na rynku, co przyniesie nam profity w kolejnych okresach sprawozdawczych.”- komentuje Jarosław Żołędowski Prezes Zarządu Mennicy Skarbowej.

W trzecim kwartale 2023 roku Mennica Skarbowa wygenerowała 179,4 mln zł przychodów w porównaniu do 280,4 mln zł w trzecim kwartale 2022 wygenerowanego w roku ubiegłym. Strata netto za 3 kwartały wyniosła 4 mln zł, w porównaniu do zysku na poziomie 5,2 mln zł zanotowanego w roku ubiegłym. Warto natomiast zauważyć, że spółka posiada na rachunkach wysoki poziom gotówki dzięki zyskom zanotowanym w latach ubiegłych, a także wysokie stany magazynowe produktów inwestycyjnych ze złota oraz srebra, warte ok. 76,8 mln zł.

Pomimo korekty w popycie na złoto Zarząd Spółki podejmuje wszelkie możliwe działania, celem których jest poprawa wyników finansowych. Są to m.in. rozpoczęte w II kwartale br. intensywne działania marketingowe, rozpoznawanie nowych partnerstw biznesowych m.in. z sektorem bankowym oraz unowocześnienie sklepu internetowego. Zarząd Spółki ocenia, że takie działania przyniosły w latach ubiegłych i przyniosą w kolejnych okresach zamierzony skutek, jakim jest utrzymanie pozycji lidera polskiego rynku złota. Dowodem tego są publicznie dostępne sprawozdania finansowe podmiotów konkurencyjnych, z których wynika, iż Mennica Skarbowa S.A. osiągnęła największy w branży w Polsce przychód i zysk w roku 2022.

Źródło: Mennica Skarbowa S.A.

Cena złota w ubiegłym tygodniu kontynuowała spadki, zbliżając się do poziomu 1 950 USD za uncję. Wśród głównych przyczyn wymienić można brak dalszej eskalacji w konflikcie Izrael-Hamas, ale także zaostrzenie postawy FED.

Poziom 2 000 USD jeszcze przez chwilę zaobserwować mogliśmy w piątek 3 listopada, kiedy w mediach pojawiły się informacje o rozpoczęciu operacji lądowej w Strefie Gazy. Operacja ta jednak okazała się mieć bardzo ograniczoną i ostrożną formę i – póki co – nie towarzyszyło jej zwiększone ryzyko rozlania się konfliktu poza samą Gazę.

Niemniej jednak brytyjska firma badawcza Capital Economics opublikowała raport, w którym prognozuje wpływ tego konfliktu na sytuację rynkową w bazowym scenariuszu, który zakłada konflikt nie rozleje się na sąsiednie kraje i nie spowoduje wzrostu cen surowców energetycznych.

Analitycy Capital Economics spodziewają się, że konflikt Izrael-Hamas powstrzyma FED przed obniżkami stóp procentowych w 2024 roku oraz wywinduje cenę złota do poziomu 2 100 USD do końca przyszłego roku.

Polska idzie w złoto

20 proc. rezerw w złocie – taki cel przyjął sobie NBP w związku z „niespokojnymi czasami”. Aktualnie polskie rezerwy złota wynoszą 333,7 ton kruszcu i stanowią ok. 10 proc. polskich rezerw walutowych. W III kwartale roku największymi nabywcami złota był Ludowy Bank Chin, który zwiększył swoje rezerwy o 78 ton, a potem właśnie Narodowy Bank Polski, który zakupił 57 ton.

Zwiększenie udziału złota odbywa się m.in. poprzez redukcję posiadanych rezerw dewizowych w dolarze i euro, co przyznał ostatnio Adam Glapiński. Ale było to także zauważalne w opublikowanych 7 listopada danych o oficjalnym stanie rezerw walutowych.

Opozycja chce Trybunału Stanu dla Glapińskiego

Sytuacja po wyborach w Polsce stała się skomplikowana. Nowy Rząd wciąż nie został sformowany, ale opozycja już od dawna deklaruje chęć „rozliczenia rządów PiS” m.in. w grę wchodzi postawienie prezesa NBP Adama Glapińskiego przed Trybunałem Stanu, a w efekcie jego usunięcia ze stanowiska.

Trwająca obecnie kadencja Adama Glapińskiego zakończy się 21 czerwca 2028 roku. Oznacza to, że jeszcze przez ponad cztery lata będzie on piastował swoje stanowisko. Opozycja zarzuca prezesowi zniszczenie niezależności Narodowego Banku Polskiego. Ewentualne postawienie prezesa przed Trybunałem Stanu i jego odwołanie, może okazać się prawdziwym trzęsieniem ziemi dla rynków.

FED nieprzekonany

Komitet ds. Operacji Otwartego Rynku (odpowiednik RPP) pozostawił w listopadzie stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Jednak już tydzień później Jerome Powell podczas forum Międzynarodowego Funduszu Walutowego w Waszyngtonie powiedział, że choć on i inni członkowie Rezerwy Federalnej są zadowoleni ze spadku tempa inflacji, to jednak nie jest przekonany, czy aby na pewno FED zrobił wystarczająco dużo, by obniżyć inflację.

Automatycznie otworzyło to spekulacje na temat potencjalnej, kolejnej podwyżki stóp procentowych, co przełożyło się na spadki głównych indeksów na Wall Street. Warto przypomnieć, że seria 11 podwyżek stóp procentowych od niemal zera, do 5,25-5,5 proc., była najbardziej agresywnym cyklem podwyżek od początku lat 80. ubiegłego wieku.

Autor: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.

Postawa FED wydłuża trend boczny na złocie inwestycyjnym. Złoto nie ma za sobą najlepszego tygodnia, a to głównie za sprawą FED, którego jastrzębie zapowiedzi wpłynęły na umocnienie się dolara oraz na wzrost rentowności amerykańskich obligacji.

Niepewna sytuacja inflacyjna przekłada się na zmienność w obszarze oczekiwań wobec złota. Choć wydawało się, że znajdujemy się w momencie potencjalnego przełamania trendu bocznego, sytuacja zmieniła się w ubiegłym tygodniu, po ogłoszeniu przez FED planu utrzymania wyższych stóp procentowych przez dłuższy czas.

Sprawiło to, że cena złota w dalszym ciągu znajduje się pod presją, i to pomimo czwartkowego osłabienia się dolara. Również ceny grudniowych kontraktów terminowych na złoto wskazują, że w dalszym ciągu nie możemy liczyć na przełamanie trendu bocznego.

FED z jeszcze jedną podwyżką

Wg. CME FedWatch Tool prawdopodobieństwo podwyżki w listopadzie czy grudniu nadal wyceniana jest stosunkowo nisko (17,2 i 30,9 proc.). W wywiadzie dla CNBC Neel Kashkari, prezes FED w Minneapolis, zasygnalizował, że FED nie zakończył cyklu podwyżek. Z jego słów wynika, że jeszcze jedna podwyżka stóp procentowych jest dość prawdopodobna, a niewykluczone są dwie.

Zdaniem Gary’ego Wagnera, analityka technicznego współpracującego z Kitco News, FED popełnił błąd zwlekając z podjęciem działań w 2021 roku, a stopy procentowe podniósł dopiero w marcu 2022 roku po tym, jak inflacja przekroczyła poziom 8 proc. Rezerwa federalna posiłkowała się przy tym fałszywym przekonaniem, że inflacja jest przejściowa i nie wymaga działań.
Jego zdaniem FED rzeczywiście będzie teraz zwlekał zarówno z zakończeniem cyklu podwyżek, jak i z ewentualnymi obniżkami, co dla złota oznaczałoby przedłużający się czas poruszania się w trendzie bocznym – przynajmniej w dolarze amerykańskim.

Czy w Polsce mamy już deflację?

Narodowy Bank Polski kontynuuje swoją kampanię informacyjną, którą zapoczątkowały bannery na siedzibie głównej o treści: „GLÓWNE PRZYCZYNY INFLACJI: 1. Agresja rosyjska na Ukrainę 2. Pandemia i jej skutki” oraz „DZIĘKI NBP POLSKA JEST NA DOBREJ DRODZE, już od 4 miesięcy ceny prawie się nie zmieniły!”.

Najnowszą odsłoną tej kampanii informacyjnej jest spot, w którym starszy pan robi zakupy w sklepie, a następnie mówi:

– Zauważyłem, że znowu zostało mi więcej. Ceny już prawie nie rosną, a niektóre produkty są nawet tańsze niż kilka miesięcy temu.

Warto przy tej okazji przypomnieć – spadająca inflacja nie oznacza spadających cen, a jedynie spadające tempo wzrostu cen. Skoro zatem NBP twierdzi, że ceny niektórych produktów są niższe, to należałoby sprawdzić, czy nie wkraczamy na terytorium inflacji ujemnej, czyli deflacji.

Przeczą temu wyniki najnowszej ankiety, którą bank centralny przeprowadził wśród makroekonomistów banków, instytucji finansowych i ośrodków badawczych. Średnioroczna inflacja w 2023 wyniesie 11,9 proc., w 2024 – 6,3 proc., a w 2025 r. 4,8 proc. Względem poprzedniej edycji ankiety widzimy niewielki spadek w tym roku i przyszłym, jednak w w 2025 roku prognoza ta jest nieco wyższa. Poprzednie wyniki to: 12,4 proc. w 2023 roku, 6,9 proc. w 2024 i 4,4 proc. w 2025 roku.

Zaktualizowane zostały także prognozy dotyczące aktywności gospodarczej. W 2023 roku wzrost PKB wyniesie 0,4 proc., w 2024 r. – 2,5 proc., a w 2025 r. 3 proc. Są to nieco niższe prognozy względem poprzedniej edycji ankiety, gdzie wzrost wynosił odpowiednio 0,9, 2,7 i 3,3 proc.

Źródło: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.

Kluczowym wydarzeniem ubiegłego tygodnia było posiedzenie Komitetu ds. Operacji Otwartego Rynku (FOMC) – amerykańskiego odpowiednika Rady Polityki Pieniężnej. I nie było tu dużego zaskoczenia – stopy procentowe pozostały na obecnym poziomie, w przedziale 5,25-5,5 proc.

Złoto kwotowane w dolarze amerykańskim rozpoczęło i zakończyło tydzień na podobnym poziomie, choć przy okazji ogłoszenia decyzji FED nastąpił krótki pik w górę, a następnie w dół – pierwszy z powodu osłabienia dolara, drugi z powodu powrotu do umacniania się, który to trend trwa już od połowy lipca. Warto zwrócić uwagę, że choć kwotowane w dolarze złoto porusza się w obrębie trendu bocznego, niepostrzeżenie, od połowy sierpnia, zaczyna rysować się dyskretny trend wzrostowy.

Jeśli o polskiego złotego chodzi, wrześniowa decyzja o obniżce stóp procentowych znacząco zdeprecjonowało naszą walutę względem chociażby dolara amerykańskiego, co znalazło odzwierciedlenie w cenach złota. Podczas, gdy w okresie wakacyjnym cena kruszcu nie wychodziła poza przedział 7 700-7 900 PLN za uncję, wrześniowa decyzja RPP dała impuls do ponownego przebicia się przez pułap 8 000 PLN.

Jednak w środę ujrzeliśmy lokalny szczyt na poziomie 8 440 PLN, a w kolejnych godzinach i dniach uncja taniała, zbliżając się do 8 300 w czwartek i odzyskując nieco rezonu w piątek.

W FED bez zmian

Amerykańscy bankierzy postanowili wstrzymać się z decyzją dotyczącą stóp procentowych, co zasadniczo wpisuje się w oczekiwania rynków. Niemniej z uwagi na wypowiedzi Jerome Powella, znów do czynienia mamy z określeniem „pauza jastrzębia”, a więc stopy pozostały bez zmian, ale retoryka wskazuje na możliwe przyszłe podwyżki.

Ostatnia podwyżka stóp procentowych FED o 25 punktów bazowych miała miejsce w lipcu. Wg. CME FedWatch Tool szanse na podwyżkę o 25 pb w listopadzie wynoszą 26,3 proc., a w grudniu 38,4 proc. (6,7 proc., że podwyżka wyniesie 50 pb). Raczej nie wydaje się, aby FED zdecydował się w tym roku na obniżkę stóp procentowych. Z kolei obniżka stóp spodziewana jest najwcześniej w marcu (9,7 proc.) i w każdym kolejnym miesiącu szansa na taką decyzje jest coraz wyższa.

Warto dodać, że rentowność amerykańskich obligacji osiągnęła szczytowy poziom, co w połączeniu z osłabionym zainteresowaniem ryzykownymi aktywami spowodowało wyprzedaże na Wall Street. Dow Jones na zamknięciu zniżkował o 1,08 proc., S&P500 1,64 proc. zaś Nasdaq Composite 1,82 proc.

Oskarżycielski palec skierowany przeciwko NBP

Kwestia działań RPP wobec inflacji budzi kontrowersje. Decyzja o ostrym cięciu stóp procentowych stawia nas w pewnym odosobnieniu na tle innych państw europejskich, również tych o niższej inflacji. Teraz pojawił się dodatkowo zarzut mówiąc wprost, że NBP nie tylko walczy nieskutecznie z inflacją, ale także bezpośrednio przyczynił się do wzrostu cen, choć – jak przez długi czas utrzymywali bankierzy – inflacja miała wzrastać tylko i wyłącznie z powodów zewnętrznych, na które bank miał nie mieć wpływu.

Ekonomiści banku Credit Agricole przeprowadzili analizę, której celem było ustalenie przyczyn wzrostu cen żywności, która w największym stopniu drożała w krajach Europy Środkow-Wschodniej oraz krajach bałtyckich. Rzeczywiście na kształtowanie się cen wpływać miała ekspozycja na import żywności z Rosji i Białorusi, poziom cen wyjściowych w połączeniu z poziomem zamożności danego kraju, ale także osłabienie nominalnego efektywnego kursu walutowego.

To właśnie osłabienie nominalnego efektywnego kursu walutowego ma przekładać się na ok. 1/5 wzrostu cen żywności w Polsce. Zaś tym, co deprecjacji doprowadziło, miało być zbyt długie zwlekanie z podjęciem decyzji o podniesieniu stóp procentowych i dysparytet stóp procentowych względem głównych banków centralnych. Mówiąc prościej: gdyby RPP zaczęła podnosić stopy procentowe wcześniej, inflacja cen żywności byłaby ok. 1/5 niższa.
Autor: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.

Wśród najważniejszych wydarzeń minionego tygodnia należy wymienić publikację danych dotyczących inflacji w USA. Na horyzoncie coraz wyraźniej majaczy koniec cyklu podwyżek FED, z czym wiążą się pewne nadzieje dla złota.

Złoto notowane w dolarze amerykańskim znajduje się w lekkim trendzie spadkowym, którego początek sięga wiosny. Trend ten ściśle związany jest z działaniami FED i podnoszeniem stóp procentowych, i przełamany zostanie zapewne w momencie, gdy amerykański bank centralny zakończy cykl podwyżek, co nastąpić może jeszcze w tym roku lub na początku przyszłego.

Krótkoterminowo cena złota fluktuuje w odpowiedzi na nastroje wokół inflacji i stóp procentowych. Miniony tydzień rozpoczął się spadkami przed publikacją danych o inflacji, jednak, kiedy już je poznaliśmy, kruszec zaczął być wyceniany nieco wyżej. Ostatecznie poziom cen z początku i z końca tygodnia był względnie podobny.

Jeśli chodzi o złotówkowe notowania, kontynuowany jest trend wzrostowy zapoczątkowany w połowie sierpnia i wzmocniony we wrześniu drastyczną obniżką stóp procentowych. Cena uncji złota w polskim złotym przekraczała w minionym tygodniu poziom 8 300, co jest pokłosiem osłabienia się polskiej waluty, zarówno mierzonej wskaźnikiem PLN_Index, jak i względem dolara amerykańskiego (USDPLN).

Co zrobi FED?

Odczyt inflacji CPI za sierpień wskazał wzrost o 3,7 proc. r/r, nieco powyżej oczekiwanych 3,6 proc. Zgodnie z oczekiwaniami spadła inflacja bazowa, z 4,7 proc. w lipcu, do 4,3 w sierpniu.

Amerykański Komitet ds. Operacji Otwartego Rynku (FOMC – odpowiednik RPP) spotka się już w dniach 19-20 września, aby podjąć kolejną decyzję w sprawie stóp procentowych. Jeszcze do niedawna zakładano, że do końca roku spodziewać się możemy jednej podwyżki o 25 punktów bazowych.

Aktualnie CME FedWatch Tool wskazuje 97-procentowe prawdopodobieństwo, że we wrześniu stopy pozostaną bez zmian. Szanse na podwyżkę o 25 pb w listopadzie i grudniu, które jeszcze dwa tygodnie temu wynosiły 57,1 i 56,1 proc., wynoszą obecnie 32,5 w listopadzie oraz 36,2 proc. w grudniu. Począwszy od maja prawdopodobieństwo, że FED zacznie obniżać stopy procentowe wyceniane jest na wyższe niż na to, że je podwyższy.

W tym tygodniu stopy procentowe o 25 pb podniósł Europejski Bank Centralny, dając tym samym do zrozumienia, że walka z inflacją jeszcze się nie skończyła. Aktualnie sopa refinansowa w strefie euro wynosi 4,5 proc., stopa kredytu 4,75 proc., a depozytowa 4 proc.

NBP

Nie milkną echa krytyki pod adresem Narodowego Banku Polskiego w związku z drastyczną obniżką stóp procentowych we wrześniu. Przypomnijmy: Rada Polityki Pieniężnej zdecydowała o cięciu stóp procentowych o 75 punktów bazowych, co prawdopodobnie miało być kondensacją trzech kolejnych obniżek o 25 punktów bazowych, a co za tym idzie – pewną obligacją do tego, że w kolejnych trzech miesiącach stopy pozostaną bez zmian i będziemy obserwowali, co dzieje się z inflacją. Czy tak będzie? Okaże się.

Pewnym jest, że obniżka wpłynęła na siłę złotego, notowania indeksów WIG20 i mWIG40, które do tej pory jeszcze nie odrobiły strat. sWIG80 przeszedł przez tę sytuację względnie bezproblemowo.

Ujawnione zostały z kolei kolejne zakupy złota przez NBP. Wiadomo, że Polskie rezerwy kruszcu wynoszą już ponad 300 ton (314,4 tony na koniec sierpnia), co oznacza, że w kolejnych dwóch kadencjach Adama Glapińskiego zostały potrojone. I jest to niewątpliwy pozytyw – złoto, zarówno w portfelu indywidualnym, jak i w rezerwach walutowych kraju, pełni funkcję stabilizującą i zabezpieczającą.

Autor: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.

Dobra passa złota trwa, choć lekkim zgrzytem okazał się ubiegłotygodniowy raport PCE amerykańskiego Biura Analiz Ekonomicznych. W czwartek dolar umocnił się zatem nieco, kosztem królewskiego kruszcu.

Cena złota na początku tygodnia oscylowała wokół 1 915 USD oraz 7 920 PLN, i w kolejnych dniach kontynuowała wzrosty. Szczytowy moment dla notowań dolarowych przypadł na środę. Wówczas uncja wyceniana była na ok 1 946 dolarów amerykańskich. W czwartek po południu, po publikacji PCE nastąpił lekki spadek w okolicę 1 940 USD i w piątek cena krążyła wokół tego poziomu.

Jeśli chodzi o złotówkowe notowania, czwartkowe umocnienie dolara amerykańskiego spowodowały osłabienie się złotego, co finalnie przełożyło się na dalszy wzrost ceny żółtego kruszcu, notowanego w rodzimej walucie. Tym samym przekroczona została psychologiczna bariera 8 000 złotych za uncję.

Inflacja w USA, FED i dolar

Indeks PCE obrazuje wydatki na konsumpcję osobistą. Jest również preferowanym przez FED punktem odniesienia. Odczyt za lipiec wykazał wzrost z 4,1 do 4,2 proc. W skali roku, co było największym wzrostem w ciągu ostatniego półrocza. Co istotne – zwiększone wydatki nie szły w parze z wzrostem wynagrodzeń, jednocześnie stopa oszczędności obywateli spadła o 3,5 proc.

Raport PCE potwierdził, że inflacja nie odpuści tak łatwo i będzie obecna z amerykańskimi konsumentami dłużej. To z kolei oznacza, że FED może pozostać jeszcze przez jakiś czas jastrzębi. Według Fedwatch CME Tool prawdopodobieństwo, że stopy procentowe pozostaną bez zmian we wrześniu wynosi obecnie 89 proc., jednak w listopadzie i grudniu wzrosło ono odpowiednio z 50,1 do 57,1 proc. oraz z 49,5 do 56,1 proc.

Automatycznie pod znakiem zapytania staje kwestia tego, kiedy tak naprawdę nastąpią obniżki stóp procentowych. Będzie to kluczowa kwestia z punktu widzenia cen złota.

Inflacja w sierpniu jednak nie jednocyfrowa

Wstępny odczyt GUS za sierpień wyniósł 10,1 proc., a więc ostatecznie nie był jednocyfrowy, co w teorii rodzi pytanie o zapowiadaną obniżkę stóp procentowych we wrześniu. Ale tylko w teorii. Bo w praktyce przedstawiciele NBP zapowiadali, że jeśli inflacja będzie dwucyfrowa „nieznacznie”, obniżka we wrześniu również będzie możliwa. Zapowiedzi te od początku budziły kontrowersje, zwłaszcza w świetle tego, o ile ostrożniej do tematu podchodzi chociażby FED.

W Polsce sytuacja z inflacją jest skomplikowana i wiąże się bezpośrednio z wyborami. Z punktu widzenia ekipy rządzącej dobrze by było, gdyby sytuacja była na tyle dobra, by nie było konieczności podejmowania drastycznych kroków (zacieśniania polityki pieniężnej). Podwyżki rat kredytów są bardziej widoczne i odczuwalne, niż długotrwałe, powolne drenowanie portfeli Polaków przez inflację.

Opozycja, której na rękę jest, by przed wyborami podjęto owe drastyczne kroki, przedstawia sytuację zupełnie odwrotnie. Piłka jednak jest po stronie banku centralnego i Rady Polityki Pieniężnej, która z definicji ma podejmować decyzje w sposób niezależny i apolityczny. I podejmuje decyzje kontrowersyjne.

Autor: Michał Tekliński, dyrektor ds. rynków międzynarodowych w Grupie Goldenmark.